zondag 16 maart 2014

Kristien Hemmerechts - De Vrouw Die De Honden Eten Gaf

De Vrouw Die De Honden Eten Gaf, een 200 pagina's lange monoloog van Michelle Martin, echtgenote van kindermoordenaar Marc Dutroux. Maar wie was Marc Dutroux nou ook alweer?

Marc Dutroux werd op 15 augustus 1996 opgepakt wegens ontvoering van Laetitia Delhez en Sabine Dardenne. Daarna werd al gauw duidelijk dat hij ook te maken had met de ontvoering van én moord op Julie Lejeune, Mélissa Russo, An Marchal en Eefje Lambrecks.

Julie Lejeune en Mélissa Russo waren zijn eerste slachtoffers, zij werden op 24 juni 1995 tegelijk ontvoerd in Grâce-Hollogne. De meisjes zaten samen vast in een piepklein kamertje in de kelder van Dutroux. Op 17 augustus 1996 werden hun lichamen teruggevonden in de tuin van Michelle Martin in Sars-la-Buissière.

  
An Marchal en Eefje Lambrecks werden in de nacht van 22 op 23 augustus 1995 ontvoerd. Ze hadden net een hypnoseshow van Rasti Rostelli bijgewoond. Op videobeelden was te zien dat ze verward waren. Op 3 september 1996 werden hun lichamen gevonden onder een loods in Jumet.


Sabine Dardenne en Laetitia Delhez waren de laatste slachtoffers en de enige overlevenden. Sabine Dardenne werd op 28 mei 1996 ontvoerd toen zij op weg was naar school. Na 77 dagen kwam Laetitia Delhez bij haar in de kelder. Zij was op 9 augustus 1996, in Bertrix ontvoerd.
Op 15 augustus 1996 werden beide meisjes bevrijd door de Belgische politie.

Maar wat heeft Michelle Martin er nou allemaal mee te maken? Marc Dutroux was in de winter van 1995 gearresteerd, toen hij Julie en Mélissa had ontvoerd, en moest voor een tijd de gevangenis in. Hij had zijn vrouw gevraagd om voor de kinderen te zorgen. Dit deed ze echter niet, omdat ze ‘te bang was’ om de kelder in te gaan. Toch kwam ze wel de hond voeren.




F. Bordewijk - Karakter

In het boek wordt veel gebruik gemaakt van flashbacks, waardoor het verhaal van de hoofdpersonage niet chronologisch verloopt.

Een flashback wordt in de literatuur vaak toegepast, maar komt ook veel in films voor. Je wordt meegenomen naar het verleden, om een gebeurtenis in het heden te verklaren. Flashbacks duren niet lang, omdat je dan wordt afgeleid van het verhaal in het heden.

In de films zijn flashbacks vaak zwart-wit flashbacks, of van een slechtere beeldkwaliteit, zodat het gevoel van “vroeger” sterker wordt. Er kan ook gebruik gemaakt worden van een geluidsovergang tussen de 2 fragmenten. Voor misdaadseries of –films zijn er flashbacks om de misdaad te reconstrueren, zodat de politie of het forensisch team de moord kan oplossen.


Dit kan natuurlijk niet plaatsvinden in een boek. In boeken wordt er vaak gebruik gemaakt van witregels om het heden met het verleden te scheiden. Niet altijd wordt een verhaal niet-chronologisch genoemd als het flashbacks bevat. Vaak is een flashback precies goed geplaatst zodat het “toevoeging” heeft aan het verhaal in het heden. Als alles door elkaar gaat wordt er gesproken van een niet-chronologisch verhaal.


Arthur Japin - Een Schitterend Gebrek

In het boek wordt Lucia bijgeschoold door een leraar, die plotseling de pokken krijgt. Hij overlijdt en het blijkt dat Lucia ook besmet is geraakt.

Pokken was een erg besmettelijk en levensbedreigende virusziekte. Pokken komt niet meer voor in Europa, de laatste epidemie was in 1972. Maar voor 1972 stierf 1 op de 10 mensen aan het virus, de mensen die een goed genoeg afweer hadden konden alsnog ziek worden door contact met nieuwe volken.

Er zijn twee soorten pokkenvirussen: Variola minor en Variola major. Major was bij niet-ingeënte personen dodelijk en minor was niet levensbedreigend.

Na de besmetting gaat het virus naar de lymfeklieren en begint zich daar te vermenigvuldigen. Het virus zal hierdoor cellen binnen dringen en na 12 dagen gaan al die cellen kapot. Hierdoor komt het virus vrij in het bloed en zal zich weer op verscheidene plaatsen vermenigvuldigen. Pas op dit moment merkt de persoon dat hij ziek wordt. Deze symptomen worden vaak verward met hevige griep.
Pas na deze fase wordt het virus aan de buitenkant zichtbaar omdat de huidcellen worden aangetast. Het hele lichaam wordt bedekt met uitslag, wat later blaasjes worden.
Na 2 weken ene huid te hebben gehad vol blaasjes, zullen deze leeglopen en korstjes achterlaten. Als deze korsten zijn geheeld blijven er vaak littekens achter.

In de tweede helft van de jaren zeventig was de ziekte uitgeroeid door wereldwijde vaccinatie. Uitroeiing van een ziekte kan door 3 dingen komen:
1.   Er bestaat een effectief vaccin.
2.   Er zijn geen symptoomloze dragers, die anderen niet onbewust kunnen besmetten.
3.   Er geen dierlijk bestaan is van de ziekteverwekker.